Przegląd Przedlotowy





Przegląd przedlotowy ma na celu wykrycie ewentualnych usterek szybowca. Przegląd ten wykonuje się wg określonego schematu rozpoczynając od przodu kadłuba z lewej strony kabiny, następnie przeglądając poszczególne elementy szybowca obchodząc go zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara wracając do punktu wyjścia. Ostatnim elementem przeglądu jest przegląd samej kabiny szybowca. Szczególną uwagę podczas przeglądu należy zwrócić na zabezpieczenie sworzni skrzydeł, statecznika stery wysokości, zabezpieczenie sterów.

Dobrą okazją do dokonania przeglądu powierzchni szybowca jest jego umycie. Myjemy szybowiec czystą wodą z dodatkiem płynu do mycia naczyń. Nie używamy żadnych ostrych środków czystości, aby nie rysować lakieru. Usuwając zanieczyszczenia z powierzchni szybowca polepszamy jego własności aerodynamiczne.

Przegląd przedniej części kabiny
Rys. 23. Przegląd przedniej części kabiny. Elementy sprawdzane podczas przeglądu: 1 - zaczep przedni, 2 - dajniki ciśnień, 3 - płoza, 5 - zaczep wyciągarkowy.

Kolejność przeglądania elementów szybowca
Rys. 24. Kolejność przeglądania elementów szybowca.

Opis przeglądu.
Jak już wyżej napisałem, przegląd rozpoczynamy od przodu kadłuba z lewej strony kabiny. Sprawdzamy poszycie kadłuba, czy nie występują pęknięcia lakieru świadczące o wewnętrznych uszkodzeniach kadłuba, płozę dziobową o ile taka występuje i przechodzimy do dziobu szybowca. Sprawdzamy stan dajników ciśnienia całkowitego i statycznego, czy nie są zabrudzone lub zatkane np. trawą. Przechodząc wzdłuż prawej strony kadłuba przy kabinie dochodzimy do złączenia prawego skrzydła z kadłubem. Sprawdzamy poprzez ewentualne wzierniki (występujące szybowcach drewnianych - zaznaczane są one czerwonymi kropkami) stan kadłuba wewnątrz. Sprawdzamy połączenie skrzydło-kadłub. Sworznie główne i pomocnicze (o ile są dostępne z tego miejsca np. w szybowcu SZD-9 „Bocian”). Idziemy teraz wzdłuż krawędzi natarcia prawego skrzydła sprawdzając stan poszycia. Zaglądamy w ewentualne luczki. Zatrzymujemy się na chwilę przy hamulcach i sprawdzamy czy nie ma tam jakiś dziwnych rzeczy jak trawa itp., czy sprężyny dociągające nakładki są OK i hamulce nie wystają z obrysu skrzydła. W przypadku szybowca „Pirat” należy koniecznie sprawdzić podłączenie napędów lotek na połączeniu centropłata z końcówką oraz zabezpieczenie sworznia łączącego te części skrzydła. Po obejściu całego skrzydła znajdujemy się przy kadłubie. W tym miejscu możemy sprawdzić podłączenie i zabezpieczenie napędów lotek, hamulców pomiędzy kadłubem a prawym skrzydłem (tak jak w „Bocianie”) lub ogólnie skrzydeł (tak jak w szybowcach, w których jest to dostępne przez luczek w kadłubie np: „Pirat”, „Jantar”). Poruszamy się teraz wzdłuż prawej burty szybowca do ogona, sprawdzając oczywiście stan poszycia. Jesteśmy przy ogonie. Sprawdzamy luz statecznika steru wysokości potrząsając lekko końcówką statecznika. Nie powinny występować żadne odgłosy, stuki. Statecznik może się poruszać ponieważ jest elastyczny ale nie powinno być luzów na złączeniu statecznika poziomego z pionowym. Sprawdzamy również zabezpieczenie sworznia statecznika poziomego. Sprawdzamy stery kierunku i wysokości poprzez ich maksymalne wychylenie i sprawdzenie czy nie występują żadne luzy na mocowaniach sterów. Nasza marszruta przekroczyła ogonek. dalsza część trasy aż do kabiny jest lustrzanym odbiciem prawej strony ;-). Nie będę się zatem powtarzał.

Znaleźliśmy się więc z powrotem przy kabinie. Możemy teraz sprawdzić ilość powietrza w kole podwozia. Należy to czynić na betonie. Ugięcie opony powinno wynosić ok 1 cm.

PRZEGLĄD KABINY

Przeglądu kabiny szybowca można dokonać z zewnątrz. Celowe jest jednak następnie zajęcie miejsca w kabinie w celu sprawdzenia sprawności działania znajdujących się w niej urządzeń. Z zewnątrz można sprawdzić stan oszklenia osłony (zanieczyszczenia, pęknięcia, brak odsuwanego okienka), przyleganie ramy osłony do obrzeża kabiny oraz jej szczelność. Podlegające przeglądowi elementy, znajdujące się wewnątrz kabiny, przedstawione są na rysunku 25. Przegląd można rozpocząć od tablicy przyrządów 2. Należy sprawdzić jej umocowanie (aby np. nie spadła podczas startu na nogi pilota) oraz położenie wskaźników na tarczach przyrządów 2. Wskaźniki powinny znajdować się w położeniach wyjściowych. Przez włączenie zasilania, a następnie zdecydowane naciśnięcie lewej lub prawej strony tablicy można sprawdzić pracę i odpowiednie wychylanie się wskaźnika zakrętomierza. Drożność instalacji prędkościomierza i wariometrów, a jednocześnie prawidłowość podłączenia przewodów można sprawdzić przez wytwarzanie (dłonią) różnicy ciśnień na dajnikach, co wymaga jednak pewnej wprawy. Wytwarzanie ciśnień przez dmuchanie w dajniki jest w zasadzie niedopuszczalne, gdyż grozi uszkodzeniem przyrządów. Dalszą czynnością jest sprawdzenie zawartości odwadniaczy. Po wykręceniu korków i wytrząśnięciu zawartości korki należy szczelnie dokręcić.

W dalszej kolejności należy sprawdzić stan uchwytu zwalniacza zaczepu 3 i działanie jego instalacji. Zwalnianie każdego z zaczepów powinno następować (charakterystyczny trzask) dopiero po wyraźnym wyciągnięciu uchwytu na długość kilkunastu milimetrów. Jeżeli zaczep zwalnia się jednocześnie z rozpoczęciem ruchu uchwytu, to konieczne jest wydłużenie linki zwalniającej.

Sprawdzenie sterownic rozpoczyna się od pedałów 4. Przy równoległym ustawieniu pedałów ster kierunku nie może być wychylony. Regulacja ustawienia pedałów (do przodu - do tyłu) powinna mieć skuteczne blokowanie. W przypadku szybowca dwumiejscowego „Bocian” należy oddzielnie sprawdzić wychylenia steru uzyskiwane z pierwszej i z drugiej kabiny (w przypadku wadliwej regulacji wychylenia z drugiej kabiny mogą być mniejsze). Sprawdzając wychylenia należy przekonać się, czy kierunki wychyleń steru odpowiadają wychyleniom pedałów. Wychylając drążek sterowy w czterech podstawowych kierunkach należy obserwować kierunki wychyleń steru wysokości i lotek. Słuchowo należy sprawdzić, czy ruchom sterów nie towarzyszą odgłosy tarcia napędów. Korzystając z pomocy drugiej osoby, która kolejno podtrzymuje stery i lotki, należy sprawdzić przez wykonywanie krótkich ruchów drążkiem, czy w napędach nie występują luzy. Fotel pilota 6 oraz ułożona na nim poduszka powinny być pewnie umocowane, ponieważ ich przesunięcia się podczas lotu mogą spowodować zablokowanie drążka sterowego. Podobnie należy sprawdzić stan mieszka, przez który przechodzi drążek sterowy. Tkanina mieszka nie powinna tworzyć wklęsłości, gdyż mogą gromadzić się w nich luźne drobne przedmioty, ograniczając lub blokując wychylenia drążka sterowego. Należy następnie sprawdzić stan tkaniny i szwów pasów pilota oraz działanie zamka spinającego pasy. Oparcie pilota 8 powinno w sposób pewny ustawiać się w kolejnych położeniach.

Przedlotowy przegląd kabiny szybowca
Rys. 25. Przedlotowy przegląd kabiny szybowca

Przestawiając suwak sterujący klapki wyważającej 9 w oba skrajne położenia należy sprawdzić, czy uzyskiwane są odpowiednie wychylenia klapki i czy zostają one zachowane podczas wychylenia steru. Przy uruchamianiu i zamykaniu dźwigni napędowej hamulców aerodynamicznych 10 należy zaobserwować występowanie charakterystycznego przeskoku, sygnalizującego przejście układu dźwigniowego przez „martwy punkt” w systemie blokującym. Siła potrzebna do odblokowania i zablokowania hamulców nie może być nadmierna i powinna odpowiadać wartościom podanym w instrukcji szybowca. Niedopuszczalny jest zupełny zanik siły charakterystycznej dla blokowania hamulców. Zwykle do dźwigni hamulców aerodynamicznych podłączone jest cięgło hamulca kółka podwozia. Efekt działania hamulca kółka powinien być wyczuwalny mniej więcej w połowie wychylenia płyt hamulcowych. Przy zbyt ostro wyregulowanym hamulcu kółka następuje ograniczenie wychylenia płyt hamulców aerodynamicznych, co jest niedopuszczalne i może w skutkach okazać się groźniejsze niż brak skutecznego hamulca koła. Zamykając osłonę kabiny należy sprawdzić skuteczność zamków blokujących. Dające się poruszać bez oporów dźwignie blokujące nie zapewniają poprawności działania. Elementy blokujące, w postaci pręta lub zęba, powinny wsuwać się całkowicie do otworów znajdujących się w okuciach na burcie kabiny. Kończąc przegląd należy sprawdzić, czy w kabinie nie pozostawiono luźnych przedmiotów.

PAMIETAJCIE, ŻE PRZEGLĄD UZALEŻNIONY JEST OD TYPU SZYBOWCA. NAJLEPIEJ PRZECZYTAJCIE SOBIE INSTRUKCJĘ UŻYTKOWANIA DANEGO SZYBOWCA BY DOWIEDZIEĆ SIĘ NA CO ZWRÓCIĆ SZCZEGÓLNĄ UWAGĘ.

(powrót)